سـؤال: گفته می‌شود وقتی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ظهور می‌کنند، دین جـدیدی مـی‌آورند. آیـا با وجود دین خاتم (اسلام)، جایی برای دین جدید می‌ماند؟
پاسخ: آوردن دین جدید توسط حضرت مـهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف سخنی است که در میان مردم معروف است و به قـول شهید صدر، موضوع دیـن جـدید سر زبانهای مردم مشهور شده است.[1] و حقیقت علمی و روایی ندارد.
تفصیل سخن این است که ظهور منجی عالم بشریت با خود یک سری ارمغانهای انسانی و الهی را همراه دارد. در لسان روایات، سخن از آوردن امر جـدید، سنت جدید، سلطان جدید و کتاب جدید است؛ چنان که امام صادق علیه السلام در حدیثی که
______________________________
[1]. تاریخ ما بعد الظهور، سید محمد صدر، دارالتعارف بیروت، 1412 ق، ج 3، ص 444.
به خدا سوگند! مثل اینکه او (مـهدی عـجل الله تعالی فرجه الشریف) را میان رکن و مقام می‌بینم که مردم [با او] بر امر جدید و کتاب جدید و حکومت جدیدی که ریشة آسمانی دارد، بیعت می‌کنند.
از اوصاف و خصوصیات عصر ظهور سخن رانده‌اند، می‌فرمایند:
«فَوَ اللَّهـِ لَکـَأَنِّی أَنْظُرُ اِلَیْهِ بَیْنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ یُبَایِعُ النَّاسَ بِاَمْرٍ جَدِیدٍ وَ کِتَابٍ جَدِیدٍ وَ سُلْطَانٍ جَدِیدٍ مِنَ السَّمَاءِ؛[1] به خدا سوگند! مثل اینکه او (مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف) را میان رکن و مقام مـی‌بینم کـه مردم [با او] بر امر جدید و کتاب جدید و حکومت جدیدی که ریشة آسمانی دارد، بیعت می‌کنند.»
پس، در این حدیث و نیز احادیث دیگر، هیچ گاه سخن از دین جدید به میان نیامده است. گـذشته از ایـن، آوردن دیـن جدید با مسلمات قطعی دیـن اسـلام مـنافات دارد؛ صریح قرآن و روایات و باور همة مسلمانان این است که دین اسلام آخرین دین و محمد مصطفی صلی الله علیه و آله خاتم انبیاء الهی است.
روایـات مـتعددی کـه در منابع اهل سنت و شیعه وارد شده است، روش کـاری و بـرنامه‌های حضرت را در راستا و تداوم کار جدش رسول الله صلی الله علیه و آله معرفی می‌کند. رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «یَخْرُجُ رَجُلٌ مـِنْ أَهـْلِ بـَیْتِی یَقُولُ بِسُنَّتِی؛[2] مردی از اهل بیت من قیام می‌کند که بـه سنت من سخن می‌گوید.»
______________________________
[1]. همان، ص 443؛ الغیبة، محمد بن ابراهیم نعمانی، مکتبة الصدوق، تهران، تحقیق غفاری، ص 232، باب 13، ح 17، و نیز صص 320 ـ 322، بـاب 22، ح 1ـ 5؛ کـتاب الغـیبة، محمد بن حسن طوسی، مؤسسة المعارف، چاپ اول، قم، ص 473.
[2]. تاریخ ما بـعد الظـهور، ج 3، ص 65، به نقل از طبرانی و ابو سعید خدری.
به خدا سوگند! مثل اینکه او (مـهدی عـجل الله تعالی فرجه الشریف) را میان رکن و مقام می‌بینم که مردم [با او] بر امر جدید و کتاب جدید و حکومت جدیدی که ریشة آسمانی دارد، بیعت می‌کنند.
از اوصاف و خصوصیات عصر ظهور سخن رانده‌اند، می‌فرمایند:
«فَوَ اللَّهـِ لَکـَأَنِّی أَنْظُرُ اِلَیْهِ بَیْنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ یُبَایِعُ النَّاسَ بِاَمْرٍ جَدِیدٍ وَ کِتَابٍ جَدِیدٍ وَ سُلْطَانٍ جَدِیدٍ مِنَ السَّمَاءِ؛[1] به خدا سوگند! مثل اینکه او (مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف) را میان رکن و مقام مـی‌بینم کـه مردم [با او] بر امر جدید و کتاب جدید و حکومت جدیدی که ریشة آسمانی دارد، بیعت می‌کنند.»
پس، در این حدیث و نیز احادیث دیگر، هیچ گاه سخن از دین جدید به میان نیامده است. گـذشته از ایـن، آوردن دیـن جدید با مسلمات قطعی دیـن اسـلام مـنافات دارد؛ صریح قرآن و روایات و باور همة مسلمانان این است که دین اسلام آخرین دین و محمد مصطفی صلی الله علیه و آله خاتم انبیاء الهی است.
روایـات مـتعددی کـه در منابع اهل سنت و شیعه وارد شده است، روش کـاری و بـرنامه‌های حضرت را در راستا و تداوم کار جدش رسول الله صلی الله علیه و آله معرفی می‌کند. رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «یَخْرُجُ رَجُلٌ مـِنْ أَهـْلِ بـَیْتِی یَقُولُ بِسُنَّتِی؛[2] مردی از اهل بیت من قیام می‌کند که بـه سنت من سخن می‌گوید.»
___________________________
[1]. همان، ص 443؛ الغیبة، محمد بن ابراهیم نعمانی، مکتبة الصدوق، تهران، تحقیق غفاری، ص 232، باب 13، ح 17، و نیز صص 320 ـ 322، بـاب 22، ح 1ـ 5؛ کـتاب الغـیبة، محمد بن حسن طوسی، مؤسسة المعارف، چاپ اول، قم، ص 473.
[2]. تاریخ ما بـعد الظـهور، ج 3، ص 65، به نقل از طبرانی و ابو سعید خدری.