دو قرائت از حضرت عیسی (ع) وجود دارد:

یک؛ قرائتی که حواریان و شاگردان آنها در میان بنی اسرائیل داشتند که نصرانی خوانده میشدند. آنها عیسی (ع) را فقط پیامبر خدا و بنده خدا میدانستند و طبق پیشگوئی ها، منتظر آمدن پیامبر خاتم (ص) بودند. پیروان حواریان، بعدها در سرزمین فاران ساکن شدند تا پیامبر اسلام (ص) را ببینند و به او ایمان بیاورند.

دو؛ قرائتی که پولس و شاگردان او داشتند، مبنی بر پسر خدا بودن عیسی و ماشیح بودن او و اینکه او خداست. که هم اکنون این افراد به عنوان مسیحی در جهان شناخته میشوند و بنابر سخنان کپی برداری شده از بت پرستان سابق که پولس مطرح کرد، عمل میکنند. درحالی که این عقاید خرافی و باطل را به اسم عیسی مسیح (ع) میزنند.

پولس بعد از عروج عیسی (ع) از سوی کاهنان یهودی، برای مبارزه با شاگردان عیسی (ع) مامور شد. وی در ابتدا به قتل پیروان عیسی (ع) اقدام میکرد، اما اندکی بعد که دید عیسی (ع) و شاگردان وی شهرت یافته اند و تعالیم ایشان باعث فزونی آنها گردیده است، دست از اقدام خود برداشت و روشی جدید و مخفی، در پیش گرفت. و ...

در عصر روشنگری، محققان و اندیشمندان غربی، با تحقیقات فراوان در ادیان و تاریخ قبل از میلاد مسیح، پی به شرک آمیز بودن تعالیم منسوب شده به عیسی (ع) برده و این واقعیت را در کتاب های فراوان، منتشر ساخته اند. یکی از این نمونه ها، کتابی است با عنوان شانزده مُنجی مصلوب جهان با تالیف آقای کِرسِی گراوِز.

نویسنده در این کتاب بیان کرده است که مسیحیت، برگرفته شده از ادیان قدیم و باستانی همچون کریشنا در هند، میترا در ایران، تموز در سوریه، کوالگزالکوته در مکزیک و دیونیسوس در یونان میباشد. و تمام زوایای این کپی برداری را که ادعا میکند کار یهودیان است، توضیح میدهد و با اسناد و مدارک موجود ثابت میکند که اسامی پسر خدا و خدا بودن که به معلم راستین، نسبت داده شده است، همگی دروغ بوده و بنابر خرافاتی است که قبل از ایشان، بت پرستان معتقد بودند.