محمد هادى يوسفى غروى (1327ش - نجف اشرف) استاد محقق و مورخ معاصر، و از عالمان حوزه علمیه قم است كه در موضوعات مختلفى چون فقه و اصول، تاريخ و حديث، تخصص داشته و آثار متعددى را در حوزه علوم اسلامى تدوين كرده است.
تحصيلات خود را به سال 1341 شروع كرد و مقدمات ادبيات عرب را نزد پدرش آیتالله حاج ميرزا محمود يوسفى غروى فرا گرفت. در سال 1350 به بحث خارج فقه و اصول مرحوم آیتالله خوئى و مرحوم امام خمينى حاضر شد. در سال 1351 شمسى به جرم ايرانى بودن، توسط رژيم بعث از نجف اشرف اخراج گرديد و در قم رحل اقامت افكند. مدتى در بحث فقه و اصول آیتالله سيد محمد صادق حسينى روحانى و سپس بحث فقه و اصول آیتالله سيد كاظم حسينى حائرى حاضر شد. وى در كنار تحصيل و تدريس، به تأليف كتابهايى بخصوص در زمينه تاريخ و سيره اهلبيت(ع) مشغول شد. در نجف اشرف مقالاتى علمى، عقيدتى در مجله «أجوبة المسائلالدينيه» و در قم به تحقيق و تصحيح كتابروى آورد. با ايجاد مؤسسات علمى و تخصصى در حوزه علمیه، ضمن تدريس و گاه عهده دارى مسؤوليت در اين مراكز، راهنمايى ارزشمند براى طلاب جوان و مشاورى براى محققان بود. با تسلط به زبان عربى و آشنايى كافى در برگردان آن به زبان فارسى، اين راهنمايىها را سودمند تر كرده است.
مهمترين اثر وى در طول اين مدت كه يوسفى غروى به آن شناخته مىشود بازساى و ارائه مقتل ابومخنف با استفاده از تاريخ طبرى و ارشاد شيخ مفيد است كه با عنوان وقعةالطف منتشر شده است. همچنين مجلدات متعدد موسوعةالتاريخ الاسلامى كه يك دوره خلاصه و روشمند در تاريخ اسلام و ائمه است.
ديگر آثار وى عبارتند از: اصول العقائد فى الاسلام، الاسلام و الحضارة الغربیه، الاسلام و ايران عطاء و اسهام (ترجمه)، القضاء و القدر فى القرآن و الحديث، المشكاه فى خلل الصلاة، النجاة فى القيامة فى تحقيق امر الامامة، بهجه الامال فى الرجال، تبصرة المتعلمین فى احكامالدين، تحقيق در مسأله جبر و اختيار(ترجمه)، حاجه الانام الى النبى و الامام، دراسه فى المشاكل الاخلاقيه والنفيسه.
استاد يوسفى غروى هم اكنون ضمن تدريس فقه و اصول، با مراكز علمى در موضوع تاريخ اسلام مرتبط است و گاه در نشستهاى علمى به ارائه ديدگاههاى علمى و ابتكارى خود مىپردازد.