چکیده :
ائمه (علیهم السلام) قرآن را معيار و اساس ارزيابي سخنان خود معرفي كردهاند، و براي تأييـد سخنان و بيان معارف خويش به آيات الهي تمسك جسته اند، در اين ميان مجموعهاي از استشهادات قرآني از امام حسين (ع) به ما رسيده است كه اين نوشتار تنهـا بـه بررسـي استنادات قرآني ايشان در حادثه عاشورا و در محدوده ي زماني امتناع از بيعت بـا يزيـد تا لحظه شهادت مي پردازد. با تبليغات مسموم و گمراه كننده ي بني اميه مردم از معـارف اصيل قرآني فاصله گرفته بودند، لذا امام حسين(ع) با استناد به آيات قرآن موقعيـت و جايگاه خود را در برابر بني اميه بيان مي كند كه در حقيقت بيان ملاك حق و باطل است، امام حسين(ع) يكي از اهداف اصلي قيام خود را دعوت بـه قـرآن و سـنت پيـامبر(ص) ذكر نموده است و نهضت و قيام خود را بر مبناي قرآن معرفي مي كنـد و هـمچنـين بـه بيان نقش حقيقي امام مي پردازد.
كليدواژگان: قرآن، امام حسين(ع) ،عاشورا، استنادات قرآني