حجت‌الاسلام حسین گنجی در درس تفسیر صحیفه سجادیه که در محل شبستان نجمه خاتون آستان مقدس حضرت معصومه(س) برگزار شد به تفسیر آیه 30 سوره روم از نگاه صحیفه امام سجاد(ع) پرداخت و گفت: در این آیه مبارکه قرآن کریم می فرمایپ«فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ».
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به مفاهیم فطری خدادای که در جلسه قبل به آن اشاره شده است، اظهار کرد: این آیه مبارکه در حقیقت به انسان می فهماند که فطرت الهی است؛ بنابراین آیه مبارکه اثبات می‌کند که خدا چهره انسان را به طرف خودش قرار داده است و به او می‌فهماند که یک فطرت الهی در او وجود دارد این است که می فهمیم این جهان خالق دارد، رازق دارد، خداوندی رحمان و رحیم دارد.
حجت‌الاسلام گنجی به تبیین ترجمه ظاهری آیه 30 سوره روم که می فرماید«پس روى خود را با گرایش تمام به حق به سوى این دین کن با همان سرشتى که خدا مردم را بر آن سرشته است آفرینش خداى تغییر پذیر نیست این است همان دین پایدار ولى بیشتر مردم نمىدانند» از نگاه امام سجاد(ع) در بیان صحیفه سجادیه پرداخت و گفت: در دعوت الهی رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) مبانی اساسی اسلام که تفسیر حقیقی این آیات است بیان شده است که گوش شنوا می‌خواهد تا عمل کند.
کارشناس تفسیر صحیفه سجادیه آستان مقدس حضرت معصومه(س) به تبیین مفهوم خداشناسی ذاتی در انسان پرداخت ابراز کرد: در نهاد و ذات همه انسان ها خداشناسی قرداده شده است.
استاد حوزه علمیه قم در ادامه شرح فراز هفتم دعای اول صحیفه سجادیه که می فرماید«و الحمدلله علی ما عرفنا من نفسه و الهمنا من شکره و فتح لنا من ابواب العلم بربوبیته و دلنا علیه من الاخلاص له فی توحیده و جنبنا من الالحاد و الشک فی امره»، اظهار داشت: امام سجاد(ع) در ضمن فراز قبل فرمودند یکی از منت های خدای متعال بر بشر آن است که با لطف خود معرفت شکر را به بندگان خود آموخت تا از مرز حیوان بودن خارج شوند.
وی ادامه داد: در این فراز نیز حضرت حمد را از آن جهت لازم دانسته است که خداوند متعال فطرت بندگان خود را با شناخت خود عجین ساخته است؛ بنابراین به گونه ای که به طور خودباور با حضرت حق مرتبط هستند؛ بنابراین هیچ ممکن نیست کسی خدا را باور نداشته باشد.
حجت‌الاسلام گنجی به تبیین این خصیصه با توجه به آن که علت بدون معلول و معلول بدون علت قابل قبول نیست و تطبیق آن در جامعه اسلامی امروز پرداخت و گفت: این موضوع نشان از همین فطرت خداباوری دارد بدین معنی که انسان هیچ پدیده ای را بدون پدید آورنده باور ندارد و نمی تواند بپذیرد که موجودی خود به خود تحقق یابد، بلکه همیشه در برخورد با هر شی از اشیا ذهن او متوجه به سوی علت آن می شود و می داند که در رتبه متقدم وجود او علت او موجود بوده است؛ بنابراین خداوند متعال در نظام فطرت انسان این باب را گشوده که هیچ پدیده ای از جمله خود انسان بی مؤ ثر نیست.
منبع : http://www.rasanews.ir