در مقوله لذت هم بايد به روش پيشوايان دينى (عليه السلام ) توجه كرد زيرا آنها مسئول احيأ لياقت و شايستگى هاى انسان در تمام زمانها هستند اگر احساس لذت از اهل و عيال و برنامه هاى زندگى ، مزاحم تكامل و ترقيات روح و روان و شخصيت معنوى باشد بايد پيشوايان دينى در اجتناب از آن پيشقدم باشند در حاليكه نبى اكرم (صلى الله عليه و آله ) و امامان معصوم (عليه السلام ) هميشه در محيط خانواده با فرزندان و زنان خود خيلى شيرين حرف ميزدند و براى مسلمين دستور ميدادند كه بحقوق زن و فرزندان با دقت كامل احترام بگذاريد.
در اين جا بيك دستور مهم توجه كنيم :
گروهى از مسلمانان در عصر پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله ) براى رسيدن بمقام بندگى و پيدا كردن شخصيت روحانى و معنوى از زن و فرزندانشان جدا شدند و در گوشه مشغول راز و نياز بودند و روزها را روزه ، و شبها مشغول نماز ميشدند وقتى كه رسولخدا (صلى الله عليه و آله ) با خبر شد، آنها را از اين كار نهى كرد و فرمود من كه پيشوا و رهبر شما هستم چنين نيستم ، بعضى از روزها را روزه ، و بعضى روزها افطار مى كنم قسمتى از شب را عبادت و بخشى ديگران را در ميان زنان خود هستم همين گروه از پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله ) اجازه خواستند براى ريشه كن ساختن علاقه و غرائز جنسى از وجودشان ، خود را اخته كنند آن حضرت اجازه نداد و فرمود: اين كارها در اسلام حرام است )).(176)
داستان دوم
روزى سه نفر از زنان مسلمان بحضور پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله ) شرفياب شدند و از شوهران خود شكايت كردند، يكى گفت شوهر من گوشت نمى خورد، ديگرى گفت شوهرم از بوى خوش و زيبا اجتناب مى كند سومى گفت شوهرم از زنان فاصله مى گيرد در اين حال حضرت رسول (صلى الله عليه و آله ) در حالى كه خشمناك بود بسوى مسجد آمد و بر منبر نشست و فرياد كرد چرا گروهى از پيروان من از خوردن گوشت و استفاده از بوى خوش اجتناب مى كنند و نسبت به مسائل زنانشان توجه ندارند؟ آگاه باشيد كه من هم گوشت ميخورم و از بوى خوش استفاده مى نمايم و از زنان بهره مى گيرم و هر كس از روش و سنت من اعراض كند از من نيست .(177)
در آئين اسلام هيچ محدوديتى براى زيبائى و لذت و جمال وجود ندارد بلكه در اين زمينه دستور اكيدى صادر شده است كه يك فرد مسلمان بايد به نظافت و كارهاى خوب و زيبا مزين بشود تنها مطلبى كه بايد مورد توجه همگان قرار بگيرد اين است كه كارها و برنامه هاى انسانها بايد در چهار چوب دستورات الهى پياده شود يعنى هر نوع برنامه اى كه مى خواهند در مسير زندگى انجام بدهند و يا بهر لذت و آرايشى كه مورد علاقه آنهاست و دوست دارند كه به آن ها دست پيدا كنند بايد مطابق آئين نامه اى كه خالق متعال تنظيم نموده خواسته هايشان را اجرا نمايند.
مثلاً توجه يافتن به مسئله زناشوئى و ايجاد يك محيط لذت و شادى در ميان زن و شوهر ازمهمترين تكاليف يك فرد مسلمان است بخاطر اينكه اگر مرد، به وظائف خود در اين زمينه ويا در هر موردى عمل نكند و يا زن بعللى آمادگى چنينعمل مشروع را نداشته باشد
ضمن اينكه اين دو نفر بخودشان ظلم نموده اند موجبات فساد اخلاقى و انحرافى را در روح و روان خويش پديد، آورده اند چونكه به نيازهاى همديگر از راهى كه اسلام معين فرموده توجه نكرده اند.
در هر صورت اسلام دينى است كه به تمام خصوصيات و جهات و ابعاد زندگى نسل بشر عنايت دارد و نيازمنديهاى او را با تمام دقت مورد توجه قرار داده است و هيچ كس نمى تواند مدعى باشد كه دين اسلام در موردى به خواسته هاى بشر توجهى نكرده است همانطورى كه به ابعاد روحى و نيازهايش عنايت نموده به بُعد جسمانى و تمام خواسته هاى او توجه كافى مبذول فرموده است مثلا در مورد زينت و آرايش سر و صورت و ايجاد محيط آرام و لذت بخش در ميان زن و شوهر، يا استفاده از عطر و خوشبو ساختن و لباس نو بر تن كردن ...... احاديث زيادى وارد شده و مسلمانان بايد بتمام اين خصوصييات اعتناء كنند چون معناى دين اين است كه انسان در تمام زمينه هاى زندگى ، خواسته و علاقه هاى خويش را مطابق با قوانين دينى انجام دهد و بتمام زينت و زيبائى ها و بدست آوردن روزى حلال تلاش كند خداى متعال مى فرمايد:
قُل مَن حَرَّمَ زِينَةَ اللهِ الَّتى اَخرَجَ لِعِبادِهِ وَالطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزقِ .... .(178)
اى [ پيامبر] به مسلمانان بگو، چه كسى زينت هائى را كه خداوند براى بندگانش آفريده و مال و ثروت كه از طريق حلال و پاك بدست آنان مى رسد براى آنها تحريم نموده است .
و در آيه ديگر امر مى كند كه در هنگام ورود به عبادت يا مسجد، زينت خود را حفظ نمائيد و از نعمت هاى الهى استفاده كنيد ولى از اسراف دور باشيد.(179)